| - marynarka handlowa - statki - okręty - okrętownictwo - wraki - morze - marynarka wojenna - |
| PODWODNICY ZSRR I ROSJI: | Władimir K. Konowałow | Aleksandr I. Marinesko | Wiktor F. Tamman | Nikołaj I. Winogradow | _____________________________________________________ - FACTA NAUTICA - dr Piotr Mierzejewski, hr. Calmont |
| OKRĘTY PODWODNE |
 |
| Nikołaj A. Łunin (1907-1970) Николай Александрович Лунин Rzekomy sprawca storpedowania pancernika TIRPITZ i autor sukcesów, jakich nie było ... |
| Nikołaj Aleksandrowicz ŁUNIN w latach II wojny światowej zasłynął w Związku Radzieckim jako ten, który przedarł się na dowodzonym przez siebie okręcie podwodnym K-21 przez eskortę złożoną z krażownika i siedmiu niszczycieli, aby zaatakować niemiecki pancernik TIRPITZ. Zręcznie manewrując, umknął kontratakującym go niszczycielom i zameldował dowództwu trafienie dwóch torped. Ironią losu było, że załoga pancernika pewnie nigdy nie dowiedziałaby się o tym ataku, gdyby jej nasłuch radiowy nie przechwycił wspommnianego meldunku. Eskorta pancernika nie szukała i nie atakowała K-21, |
| gdyż nie miała pojęcia, że jakikolwiek okręt podwodny zbliżył się do pancernika na odległość strzału torpedowego. Realny był natomiast tytuł Bohatera Związku Radzieckiego dla N.A. ŁUNINA, jaki otrzymał za swoje mniej lub bardziej wyolbrzymione sukcesy ... Nikołaj A. ŁUNIN urodził się w 21.8.1907 roku w Odessie, w rodzinie marynarza floty handlowej. Ponoć już w wieku 10 lat w Mariumpolu czyścił kotły parostatków. E.A. KOWALIOW (2006) twierdzi, jakoby w roku 1929 ukończył politechnikę, co wydaje mi się wątpliwe, gdyż według innych źródeł był absolwentem Szkoły Morskkiej im. Siedowa w Rostowie. Rok 1935 zastał go na stanowisku kapitana szkolnego żaglowca WIEGA. Wkrótce potem przeniesiono go do marynarki wojennej i skierowano na kurs oficerów okrętów podwodnych. Ukończył go w 1937 i otrzymał przydział na stanowisko pomocnika dowódcy okrętu podwodnego SZCZ-314. 16 marca 1938 Łunin objął dowództwo SZCZ-404 (brygada okrętów podwodnych Floty Północnej). Wielka czystka i represje końca lat 1930., które dotknęły kadrę oficerską Z.S.R.R., nie ominęły i jego. W październiku 1938 osadzono go w areszcie pod fałszywymi zarzutami. Doczekał się uwolnienia dopiero w grudniu 1939 roku. 19 kwietnia 1940 mianowano go dowódcą SZCZ-421 z 3. dywizjonu brygady OP Floty Północnej). W roku 1941 przeprowadził na tym okręcie cztery patrole bojowe, czterokrotnie atakując żeglugę nieprzyjacielską. Wystrzelił łącznie 10 torped, z których ani jedna, zgodnie z tym ci twierdzi A.W. PŁATONOW (2004), nie trafiła w cel. Tym niemniej zgłosił zatopienie czterech statków, co zostało oficjalnie uznane przez radzieckie dowództwo. Wśród tych "zatopionych" statków był dwukrotnie statek WEISENBURG. |
| Nikołaj A. ŁUNIN w latach wojny. |
| N. A. ŁUNIN (z prawej) do końca życia opowiadał o swoim "sukcesie". |
| Pierwszy raz, ŁUNIN wystrzelił w jego kierunku salwę dwóch torped 9 listopada 1941, drugi raz nazajutrz, też dwie torpedy, także niecelne, a następnie zameldował zatopienie dwóch statków. Za te "sukcesy", odniesione na SZCZ-421, ŁUNIN uhonorowany został tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. W uznaniu jego zasług przydzielono mu nowy, znacznie większy okręt podwodny - K-21, reprezentujący typ 'K' XIV serii. Na tym to okręcie miał odnieść swój największy sukces, w glorii którego chodził do końca życia. Sukcesem tym było rzekome storpedowanie i szkodzenie niemieckiego pancernika TIRPITZ. O ataku tym piszę w miejscu poświęconym |
historii K-21. Tutaj wspomnę tylko o kuriozalnym artykule na
temat Łunina, jaki ukazał się 21.08.2007 roku w rosyjskim
dzienniku "Sowietskaja Rossija". Artykuł ten, zatytułowany
"Ataki Łunina", pióra Olgi GARBUZ, za nic sobie ma ustalenia
współczesnych historyków rosyjskich. Bezkrytycznie wylicza
listę rzekomych sukcesów, i oprócz "storpedowania"
wspomnaniego okrętu niemieckiego, dorzuca lekką ręką 17 (!)
zatopionych statków nieprzyjacielskich przez K-21 do
początku roku 1943. Twierdzi przy tym, że żaden inny
radziecki okręt podwodny nie ma tak wspaniałego bilansu
zwycięstw. Prawda jest taka, że żaden radziecki okręt
podwodny, nawet ten dowodzony przez Łunina, nia miał takiej
listy sukcesów. A.W. PŁATONOW (2004) wyliczył te sukcesy:
dwa zatopione ogniem dział kutry motorowe o łącznej
pojemności ... 55 BRT (!) i być może kilka innych. A czym były
te kutry? Norweskimi jednostkami rybackimi ... Ponadto
siedmiu rybaków norweskich K-21 wziął do niewoli, zaś rybacy
zrewanżowali się załodze radzieckiego okrętu wzięciem do
niewoli jednego z marynarzy. I jest to bilans obejmujący cały
wojenny okres służby K-21, nie tylko pod dowództwem Łunina.
Przyznać trzeba, że autorka nie do końca upiera się przy
storpedowaniu TIRPITZA. Twierdzi bowiem, że sam fakt
zaatakowania go był już wielkim zwycięstwem. Nie chce mi się
dalej pastwić nad Olgą GARBUZ, ani dyskutować z jej tezą ...
temat Łunina, jaki ukazał się 21.08.2007 roku w rosyjskim
dzienniku "Sowietskaja Rossija". Artykuł ten, zatytułowany
"Ataki Łunina", pióra Olgi GARBUZ, za nic sobie ma ustalenia
współczesnych historyków rosyjskich. Bezkrytycznie wylicza
listę rzekomych sukcesów, i oprócz "storpedowania"
wspomnaniego okrętu niemieckiego, dorzuca lekką ręką 17 (!)
zatopionych statków nieprzyjacielskich przez K-21 do
początku roku 1943. Twierdzi przy tym, że żaden inny
radziecki okręt podwodny nie ma tak wspaniałego bilansu
zwycięstw. Prawda jest taka, że żaden radziecki okręt
podwodny, nawet ten dowodzony przez Łunina, nia miał takiej
listy sukcesów. A.W. PŁATONOW (2004) wyliczył te sukcesy:
dwa zatopione ogniem dział kutry motorowe o łącznej
pojemności ... 55 BRT (!) i być może kilka innych. A czym były
te kutry? Norweskimi jednostkami rybackimi ... Ponadto
siedmiu rybaków norweskich K-21 wziął do niewoli, zaś rybacy
zrewanżowali się załodze radzieckiego okrętu wzięciem do
niewoli jednego z marynarzy. I jest to bilans obejmujący cały
wojenny okres służby K-21, nie tylko pod dowództwem Łunina.
Przyznać trzeba, że autorka nie do końca upiera się przy
storpedowaniu TIRPITZA. Twierdzi bowiem, że sam fakt
zaatakowania go był już wielkim zwycięstwem. Nie chce mi się
dalej pastwić nad Olgą GARBUZ, ani dyskutować z jej tezą ...
| Schemat ataku radzieckiego okrętu podwodnego K-21 na niemiecki pancernik TIRPITZ w dniu 5.7.1942. Źródło: Sowietskaja Rossija, 2007. |
Nikołaj A. ŁUNIN, opromieniony sławą najlepszego podwodnika Floty Radzieckiej, opuścił wreszcie swój okręt
podwodny w listopadzie 1943 i objął stanowisko dowódcy dywizjonu OP. Na stonowisku tym pozostał tylko parę miesięcy,
gdyż widząc w nim perspektywicznego oficera, dowództwo skierowało go na studia w Akademii Wojennomorskiej.
Po wojnie awansował wielokrotnie, doczekał się stopnia kontradmirała, pełnił wiele ważnych funkcji. Kariera zaiste
zadziwiająca, dla której podstawą były sukcesy, jakich nie było ...
Zmarł 17 listopada 1970 roku, w wieku 67 lat.
podwodny w listopadzie 1943 i objął stanowisko dowódcy dywizjonu OP. Na stonowisku tym pozostał tylko parę miesięcy,
gdyż widząc w nim perspektywicznego oficera, dowództwo skierowało go na studia w Akademii Wojennomorskiej.
Po wojnie awansował wielokrotnie, doczekał się stopnia kontradmirała, pełnił wiele ważnych funkcji. Kariera zaiste
zadziwiająca, dla której podstawą były sukcesy, jakich nie było ...
Zmarł 17 listopada 1970 roku, w wieku 67 lat.
